Bit Ulan Bit

Tüm hikayeye aslında en başından başlamak lazım. Uzun zamandır sabır çekiyodum, bekliyodum. Bu Pazartesi yani 08/09/08 tarihinde bitirme tezim için hocayla görüşmeye okula gittim. Aylardır beklediğim cevabı sonunda aldım "tamam olmuş". Tek sorun vardı; tezin sunumunu yapmam lazımdı ancak hoca izin almıştı. Tez hocamın yerine okulda en sevdiğim 2 hoca sunumuma gireceği haberini alınca ters taklalardan ters takla beğendim ve hemen uygulamaya geçtim. Bu mutlu haberle okuldan fırladım aynı gün çok sevdiğim bir insanla müthiş saatler geçirdim. Alsancak, Üçkuyular, vapurlar falan...Sonuç olarak o gün uzun zamandır yaşadığım en güzel günlerden birisiydi. Gün geldi çattı; sunum vakti geldi. Hazırlandım ve sunum denen olayı da atlattım bir güzel. Üzerimden çok büyük bir yük kalktı artık baya mutlu ve huzurluyum. İçimi kemiren o gerginlikten kurtuldum. Bu süreçte huysuzluğama tahammül eden herkese teşekkür ederim. Farkında değildim ama sanırım biraz gerginmişim. Bundan sonra eski halime, eski fırlama, neşe dolu halime dönmek istiyorum keza ben de özledim o halimi... Dertler, tasalar mevcut iken sevdiğim bir söz ile kendime terapi yaptım. William Wallace'in da dediği gibi "bekleeee, bekleeee, bekleeee, şimdiiiiiiiiii"